|
kurdland روستاى سولاکان دردامنه كوه 2835متري عبدالرزاق باآب وهوايي كوهستاني وطبيعتي زيبا ومردماني ازتبارفرهنگ وادب واكثراتحصيل كرده باحدود120نفردارندگان تحصيلات عالي وحدود13وبلاگ نويس ويك وبسايت رسمي يكي ازنادرترين روستاهاي ادبي وفرهنگي ايران وكردستان ميباشدوحدودات روستاازگنجيه زيويه تانزديكيهاي غاركرفتوكه هردوضلع اين روستاوغارهاي زيرزمينان درامتداداين اضلاع وآثارباقيمانده ازقلعه هاي باستاني ازوجودتمدني عظيم حکايت دارد تاریخ شیعه سرشار از افتخارات بسیار و تحولات چشمگیر است . تحولاتی که به دست عالمان متعهد و فرزانگان اندیشمند پدید آمده است . در این میان به سده چهارم هجری بر می خوریم که فتح الفتوح تاریخ شیعی است ؛ روزگاری که مردی بزرگ و اندیشمندی سترگ دائرة المعارفی جامع از معارف اسلامی تدوین کرد و قریب 50 سال پرچمدار عرصه های علمی ، فکری و فرهنگی مسلمین گردید و سرانجام بدانجا رسید که دوست و دشمن زبان به تمجید او گشودند و قلم به تعریف او برگرفتند و او را مفید لقب دادند. بینش افروزی و دانش آفرینی وی بهمراه آگاهی از اوضاع دشمنان و اطلاع از جهان اطراف دست به دست هم داد و او را سلسله جنبان نهضت فکری و رنسانس علمی در قرن چهارم کرد و بدانجا رسید که صحیفه های سبز مهدوی عجل الله تعالی فرجه الشریف به افتخار او صادر شد و حضرت ولی عصر علیه السلام وی را برادری گرامی و استوار خواند. در میان دانشمندان اسلامی، بزرگانی یافت می شوند که در پیشرفت احکام الهی در جوامع تاثیر بسیار داشته، آثاری جاویدان از خود به جای گذاشته اند؛ شیخ مفید، در شمار چنین دانشمندانی جای دارد. و او کسی نیست جز «محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام و کنیه اش ابو عبدالله معروف به «شیخ مفید»(ره)» و در یازدهم ذی قعده (سالروز میلاد حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضاعلیه السلام)درسال ۳۳۶ ه .ق. دیده به جهان گشود «امروز روز بزرگداشت آن عزیز می باشد و بر آن شدیم تا به رسم عشق سه نامه ای که حضرت آقا صاحب الزمان روحی فداء به شیخ مفید نوشته اند را تقدیم شما عزیزان ارزانی کنیم .»  نامه اول: برادر با ایمان و دوست رشید مانامهای به برادر با ایمان و دوست رشید ما، ابوعبدالله محمد بن نعمان - شیخ مفید - که خداوند عزت وی را مستدام بدارد. سلام خداوند بر تو ای کسی که در دوستی ما به زیور اخلاص آراسته‌ای و در اعتقاد و ایمان به ما دارای امتیاز مخصوص هستی. ما در مورد نعمت وجود تو خداوند یکتا را سپاسگزاریم، و از پیشگاه مقدس خداوندی استدعا می‌کنیم که بر سید و مولای حضرت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه و آله) و خاندان او درود و صلوات پیاپی و بی‌نهایت خویش را نازل فرماید. از آنجا که در راه یاری حق و بیان سخنان و نصایح ما صادقانه کوشیدی، خداوند این افتخار را به شما ارزانی داشته و به ما اجازه فرموده است که با شما مکاتبه کنیم. شما مکلف هستید که اوامر و دستورات ما را به دوستان ما برسانی، خداوند عزت و توفیق اطاعتش را به آنان مرحمت فرماید و مهمات آنان را کفایت کرده، در پناه لطف خویش محفوظشان دارد. با یاری خداوند متعال در مقابل دشمنان ما که از دین خداوند روی برگردانده‌اند بر اساس تذکرات، استقامت کن و با خواست الهی دستورات ما را به آنان که از تو می‌پذیرند و گفتار ما موجب آرامش آنها می‌باشد، ابلاغ کن. با این که بر اساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعی آنها ما و شیعیان‌مان تا زمانی که حکومت در اختیار ستمگران است در نقطه‌ای دور و پنهان از دیده‌ها بسر می‌بریم، ولی از تمام حوادث و ماجراهایی که بر شما می‌گذرد کاملاً مطلع هستیم و هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از خطاها و گناهانی که بندگان صالح خداوند از آنها دوری می‌کردند ولی اکثر شما مرتکب شدید باخبریم. از عهدشکنیها و پشت سر گذاشتن عهد و پیمانها با اطلاعیم(که همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است). گویی اینها از لغزشهای خود خبر ندارند، با همه گناهان، ما هرگز امور شما را مهمل نگذاشته، شما را فراموش نمی‌کنیم و اگر عنایات و توجهات ما نبود، مصائب و حوادث زندگی شما را در بر می‌گرفت و دشمنان شما را از بین می‌بردند. پس، از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و به خاندان رسالت مدد رسانید. در برابر فتنه‌هایی که پیش می‌آید و البته عده‌ای در این آزمایش و برخورد با فتنه‌ها هلاک می‌شوند، مقاومت کنید و البته همه اینها از نشانه‌های حرکت و قیام ما هست. اوامر و نواهی ما را متروک نگذارید و بدانید که علیرغم کراهت و ناخشنودی کفار و مشرکان، خداوند نور خود را تمام خواهد کرد. تقیه را از دست ندهید... من ولی خدا هستم، سعادت پویندگان راه حق را تضمین می‌کنم. ... پس سعی کنید اعمال شما طوری باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجب نارضایتی ما را فراهم نماید بترسید و دوری کنید. امر قیام ما با اجازه خداوند به طور ناگهانی انجام خواهد شد و دیگر در آن هنگام توبه فایده‌ای ندارد و سودی نبخشد. عدم التزام به دستورات ما، موجب می‌شود که بدون توبه از دنیا بروند و دیگر ندامت و پشیمانی نفعی نخواهد داشت. ای شیخ مفید! خداوند شما را با الهامات غیبی خود ارشاد و توفیقات خویش را در سایه رحمت بی‌پایانش نصیب ما فرماید.(1) برای خواندن دو نامه دیگر به ادامه مطلب رجوع شود
امروز به شبهه بسیار خنده داری برخورد کردم که به اصطلاح علمی شبهه‌پراکنان و معاندان گح اندیش اهل بیت دروست شده است . لذا بر خود دانستم به حق مسلمانیم که تمام حجتش با حسین ابن علیست به صورت بسیار ساده جواب ایشان را بدهم . و اما بعد...مدد از حضرت ارباب...  معاندان اهل بیت گویند: در کربلا رود فرات بوده است , چگونه می شود سرزمینی در کنار یک رود صحرا و بیابان و بی آب و علف باشد؟ در کنار رودخانه ها جلگه و زمین های حاصل خیز به وجود می آید.!! واقعیت این است که اطراف فرات را نیز مانند سایر رودخانه ها، جلگه ها و زمین های حاصل خیز تشکیل میدهد و کربلا نیز سرزمینی سرسبز است!!!------------------------------------------------ جواب این شبهه: چنین نیست که در هیچ کجای کره‌ی زمین، برای رودخانه‌ها حاشیه‌ی بیابانی وجود نداشته باشد. هنوز که هنوز است، حواشی بسیار طولانی‌ای در امتداد فرات (چنان چه در عکس فضایی از مسیر فرات مشهود است) و بسیاری از رودخانه‌های دیگر، بیابان است. وانگهی چه کسی گفته که جلگه‌های حاشیه‌ی هر رودخانه‌ای حتماً مانند جلگه‌های گیلان و مازندران سر سبز است؟ گاه (چنان چه در همین عکس این پست نیز مشخص است)، جلگه‌ای کوچک به وجود می‌آید و گاه ممکن است که طول جلگه نیز در مسیر رودخانه زیاد باشد، اما عرض آن، ده، بیست یا سی‌متر بیشتر نباشد و مابقی سرزمین خشکی باشد. آن چه بیان شد، در رد ادعاهای به اصطلاح علمی شبهه‌پراکنان بود. اما راجع به «کل منطقه‌ی کربلا»، کسی نگفته که بیابان بی‌آب و علف و لم یزرع (مانند کویر لوت) بوده است. بلکه آنجا نیز نه تنها حاشیه‌ی جلگه‌ای داشت، بلکه نخلستان هم داشت. چنان چه در تاریخ می‌خوانید که ضاربین دستان مبارک حضرت عباس (ع) در پشت نخل کمین کرده بودند. اما بدیهی است که جنگ در ناحیه‌ی جلگه‌ای و داخل نخلستان‌ها واقع نشد، بلکه در زمینی باز که فاصله‌ی طولی کوتاهی با رودخانه داشت صورت پذیرفت و طبیعی هم این است که جنگ تن به تن در زمین باز صورت پذیرد. البته گاهی هم جنگ‌های تن به تن به داخل نخلستان‌های حاشیه کشیده می‌شد. پس، این که کربلا در حاشیه‌ی فرات بوده و حواشی رودخانه‌ها همیشه جلگه‌ای است ... و دیگر بهانه‌ها، دلیل نمی‌شود که اولاً حاشیه‌ی فرات مانند حواشی سرسبز و خنک «می‌سی‌سی‌پی» باشد و ثانیاً هیچ منطقه‌ی خالی و غیر سر سبزی برای جنگ نداشته باشد. لذا در آن منطقه نیز درختان نخل وجود داشت، اما جنگ در منطقه‌ای نه به وسعت زیاد، اما خشک و کمی دور از رودخانه در گرفت.
چه زیبا گفت عبدالله ، در روز واقعه "همه حجت مسلماني من، حسين بن علي است". 
و هنوزم که هنوز است حسین بن علی تشنه ی یار است و زنی محو تماشاست ز بالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که “الشمرُ…” خدایا چه بگویم که “شکستند سبو را و بریدند”… دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی، تو خودت کرب و بلایی؛ قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی. تو کجایی … تو کجایی… /شاعر:سید حمیدرضا برقعی
آیت الله مهدوی کنی در مراسم عمامه گذاری دانشجویان امام صادق علیه السلام به بیان خاطره ای از عارف الهی مرحوم حاج شیخ رجبعلی خیاط پرداخت که علیرغم اهمیت در رسانه های خبری به شایستگی پرداخته نشد که با توجه ارزش محتوایی مطلب عین فرمایش رئیس محترم مجلس خبرگان برای اهل دقت به نقل از سامانه مجازی خبرآنلاین به صورت گزیده برداری منتشر می شود.
آیت الله مهدوی کنی : پس از معمم شدن، برای سفارش لباس رفتیم سراغ مرحوم استاد شیخ رجبعلی خیاط و اولین لباس من را ایشان دوخت. ایشان به من گفت : آقا می خواهی چه کاره بشوی؟ گفتم می خواهم طلبه شوم. گفت می خواهی آدم بشوی یا طلبه؟ گفتم من آدم شدن را نمی فهمم یعنی چی؟ می خواهم طلبه شوم. گفت: اگر آدم بشوی بهتر است تا طلبه.آدم هم می تواند طلبه باشد و هم آدم. گفتم چگونه می شود آدم شد؟ گفت: هر کاری که می کنی برای خدا بکن. اگر چلوکباب هم می خوری برای خداوند بخور. گفتم چلوکباب را که نمی شود برای خدا خورد! گفت: چرا می شود، اگر برای شکم بارگی غذا خوردی، این هوا هوس است اما اگر برای این هدف غذا بخوری که قدرتی بگیری تا خدمت و عبادت کنی، این می شود برای خدا. به من گفت تا آخر عمرت یادت باشد که هر کاری می کنی برای خدا بکن. شاید نفس آن مرد که خیاطی اهل دل بود و برخی از علما به ایشان ارادت داشتند، در دل ما اثر کرده باشد و برخی کارهای ما برای خدا باشد. بدون شک واقعه غدیر خم، نقش سرنوشت سازی در تعیین مسیر آینده اسلام داشته است. در این واقعه، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله مهمترین مأموریت دوران پیامبریِ خود را به انجام رساند؛ مأموریتی که انجام آن، به منزله رساندن پیام رسالت حضرت بود، و کوتاهی در مورد آن، به از بین رفتن زحمات چندین ساله ایشان میانجامید؛ چنان که خداوند متعال درآیه 67 سوره مائده میفرماید: «هان ای پیامبر! آنچه را از سوی پروردگارت به تو نازل شده است، تبلیغ کن و اگر چنان نکنی، پیام و رسالت او را انجام ندادهای وخداوند تو را از مردم حفظ میفرماید».  خطبه ی غدیر یکی از معتبرترین و پر محتواترین منابع اصیل اسلامی است که مبانی اصیل اعتقادی را به صورت یک دوره ی فشرده مطرح می نماید؛ اصول خداشناسی و توحید، نبوت، امامت و حتی مباحث معاد و زندگی اخروی. در واقع این خطبه خود درسنامه ی کاملی از همه ی اعتقادات اسلامی است که به صورت مستدل و موثق از زبان پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) برای همیشه ی تاریخ بیان گردیده است. در این خطبه شریف به امام زمان عجل الله تعالی فرجه توجه خاصی شده است. و در سه فراز خطابه، پیامبر اکرم صلی الله علیه آله اشاره به وجود مبارک آن حضرت فرموده اند. در فراز اول می فرمایند: « مَعَاشِرَ النَّاسِ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها... مَعاشِرَالنّاسِ، النُّورُ مِنَاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَسْلوكٌ فِىَّ ثُمَّ فى عَلِىِّ بْنِ أَبى طالِبٍ، ثُمَّ فِى النَّسْلِ مِنْهُ إِلَى الْقائِمِ الْمَهْدِىِّ ، الَّذِی یأْخُذُ بِحَقِّ اللَّهِ وَ بِكُلِّ حَقٍّ هُوَ لَنَا» ملاحضه شود که پیامبر صلی الله علیه آله به صراحت جریان نور را علاوه بر خود در امیر المۆمنین و امامان علیهم السلام از نسل ایشان تا مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه جاری و ساری می دانند؛ و بر روی دو نکته تاکید می کنند: اول این که امامت در خاندان امیر المومنین علی علیه السلام جاری است، به طوری که این رشته الهی در آغاز به دست مبارک امیر المۆمنین علیه السلام و در نهایت به وجود مبارک مهدی فاطمه سلام الله علیهما سپرده شده است؛ و دوم آن حضرت حق خدا و حق تمامی اهل بیت علیهم السلام را از غاصبانشان خواهند گرفت ان شاءالله. فراز دوم از گفتار پیامبر اکرم صلی الله علیه آله به صورت مسقل به امام زمان عجل الله تعالی فرجه اختصاص دارد. حساسیت این قسمت از سخن را، از آنجا می توان دریافت که حضرتش هیجده بار مردم را با تکرار یک لفظ هشدار دهنده، "الا" به معنی "هان"! "آگاه باشید" به دقت در کلام خود فرا می خوانند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در آغاز این بخش، بار دیگر روند پیوسته نبوت و امامت را مطرح نموده و یاد آور می شوند که سررشته این نظم، در دست علی علیه السلام است و پایان بخش این روند، حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه می باشند، بدین صورت که: (مقاله سیمای امام زمان در خطبه غدیر، سایت نشر اعتقادات) هان ! او نیکو و برگزیده ی خداست. هشدار ! اوست میراث دار دانش ها و احاطه دار بر ادراک ها. هان ! او از پروردگارش خبر دهد و نشانه های او را برپا کند و استحکام بخشد . هشدار ! اوست بالیده و استوار. آگاه باشید ! هم اوست که اختیار امور جهانیان به او سپرده شده است. هان ! پیشینیان از قرن ها ظهور او را پیشگویی کرده اند. هشدار ! اوست حجت پایدار و پس از او حجتی نخواهد بود. (این تعبیر به عنوان حجت، امامت و مسئولیت است و نظری به رجعت دیگر امامان ندارد. زیرا آنان حجت های پیشین اند که دوباره رجعت خواهند کرد.) راستی و درستی و روشنایی جز با او نیست. هان ! کسی بر او پیروز نخواهد شد و ستیزنده او یاری نخواهد گشت. هشدار ! او ولی خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانت دار امور آشکار و نهان است.(خطبه غدیر) آری در نقطه غدیر توقفی باید ، که با حقیقت انسان سر و کار دارد . هزار و چهارصد سال است که شیعه زلال پر برکت غدیر را به پای درختان ولایت می افشاند ، و از آن بیابان خشک باغهای پر ثمر اعتقادی و گلهای زیبای محبت را پرورش می دهد . آغاز پانزدهمین قرنی است که شیعه با حجتی قوی و برهانی قاطع که پیامبر-صلی الله علیه و آله و سلم- به دستش داده ، پرچم بلند « اشهد ان علیاً ولی الله » را بر افراشته و تا شنیدن صدای جانفزای انا المهدی از مرزهای اعتقادی خویش پاسداری می کند .( برگرفته از مقاله محبوبه مقدادی) منابع: ماهنامه گلبرگ سایت غدیرخم سایت نشر اعتقادات کتاب خطبه غدیر علامه امینی مقاله ولایت پذیری محبوبه مقدادی
دروغ در اسلام یکی از گناهان کبیره و کلید بسیاری از دیگر گناهان می‌باشد و به شدت از آن نهی شده و نجات را در صدق و هلاکت را در دروغ دانسته است. با عرض سلام خدمت شما دوستان ایمانی و گرامی ؛احادیثی از ائمه معصومین (ع) نقل می‌کنیم در باب فواید ذکر و دعایی که خواندن آن درد را شفا میدهد. باز باران ، بی طراوت ، کو ترانه؟ !
سوگواری ست ،رنگ غصه ، خیسی غم ،
می خورد بر بام خانه ، طعم ماتم . یاد می آرم
که غصه ، قصه را می کرد کابوس ، بوسه می زد بر دو چشمم گریه با لبهای
خیسش .
می دویدم، می دویدم ، توی جنگل های
پوچی ، زیر باران مدیحه ، رو به خورشید ترانه ، رو به سوی شادکامی .
می دویدم ، می دویدم ، هر چه دیدم غمفزا بود ، غصه
ها و گریه ها بود ،
بانگ شادی پس کجا بود؟
این که می بارد به دنیا ، نیست
باران ، نیست باران ، گریه ی پروردگار
است،
اشک می ریزد برایم .
می پریدم از سر غم ، می دویدم مثل مجنون ، با دو پایی مانده بر ره
از
کنار برکه ی خون .
باز باران ، بی کبوتر ،
بوف شومی سایه گستر ، باز جادو ، باز وحشت ،
بی ترانه ، بی حقیقت ، کو ترانه؟ !
کو حقیقت؟ !
هر چه دیدم زیر باران ، از عبث
پر بود و از غم ، لیک فهمیدم که شادی
مرده او دیگر به دلها ، مرده در این
سوگواری
مه‌ڵبه‌ندی وێژه‌وانیی مه‌حوی به هاوکاریی کتێبخانه‌ی گشتیی شاری سه‌قز پێوه‌یه شه‌وی شیعرێ به‌رێوه ببات که‌تێیدا شاعیرانێک له شاره‌کانی ده‌ورو به‌ر به‌شدار ئه‌بن
شوێن:پارکی مه‌وله‌وی-هۆڵی گشتیی کتێبخانه‌ی ژماره یه‌ک کات: ۲۵ / ۸ ۱۳۹۱ -کاتژمێر ۳.۳۰ دوانیوه‌ڕۆ مه‌ڵبه‌ندی وێژه وانیی مه‌حوی پێوه‌یه ئێواره کۆڕێ بۆ باس له سه‌ر "هایکۆ"ی کوردی رێبخا.له هه‌موو ئه‌و دۆستانه‌ی له‌و بواره‌دا شاره‌زاییان هه‌یه یا دارای به‌رهه‌م یا لێکۆڵینه‌وه‌ن ئه‌گێرینه‌وه به ناردنی به‌رهه‌مه‌کانیان ( وتار - شیعری هایکۆ ) یارمه‌تیمان بده‌ن. ئه‌توانن به‌رهه‌مه‌کان بۆ ئه‌م ئادره‌سه: سقز.پارک مولوی کرد-کتابخانه مرکزی شماره 1- دفتر کانون ادبی محوی یا ئه‌م ئیمه‌یله بنێرن:
رێکه‌وتی به‌رێوه بردنی به‌رنامه‌که دواتر راده‌گه‌یه‌نین
بتێكـــــــــــی زێڕی داڕشـــــــــــــت، بتگه رێ به‌ره و بتـــــــــخانه نایان له كــــــــــــــه‌رێ
له هه‌ر چـــــــوار لاوه ،چی بت‌په‌ره‌ســـته ده وره ی كه ریاندا ، ده‌ســـته به ده‌سـته
ســـــــه‌ریان بۆ شـۆ ڕ كرد،له ژن وله پیاو! له خــۆی بایی بوو ، كـــــــــه ری ناته واو
وای زانی بۆ ئه و هێنده له جۆشـــــــــــن ئه لاڵێنه وه و خه ریك كڕنۆشـــــــــــــــــن
یه كێ بانگی كرد ، له و ناو جـــــــه ماته: ناوی كـــه ر ، كــــــاڵای پڕ به باڵاته !
ئه و هه مـــووه فیـــز و ئۆینه ت له چیه ؟ ئه و له نجه و لار و رۆینـــــــه ت له چیه ؟
قڕ و پۆز مه كه ، زۆر جێگای شــــه رمه! هی باره كــــــه ته ، بازاڕت گـــــه رمه !!
سه قز•هه ژان بابامیری•5/1/1378
وه رگێڕاوی شیعرێكی لافۆنتین شاعیرێكی گه وره ی فه ڕانسی.
حیله‌ی ئه‌سپێكی خورته به دهم یاڵێكی به‌رزه‌وه گه‌رای رێگا له ناو خه‌ونه‌كاندا ئه‌خا
له‌وپه‌ڕی رێگایه‌كدا ده‌روازه‌یێكی نیوه‌تاكی قه‌ڵایێكی رازناك
چوارناڵه به رێگای یاڵه‌وه پاشكۆ خه‌ون و راز و توێشوو حه‌یره‌ت
به رێگایه‌كی تره‌وه ده‌فێكی شه‌هیدی له‌داردراو باسی زرمه‌زرمی گیانێكی نه‌حه‌جمیوی لایه
ناڵ، قاوچه‌خماخی داگیرسانی بارانه و رێگا پڕ ئه‌كا له لاله‌ی رووناک.
شه‌شده‌ری جیهان ئه‌بێته رێگا !
حیله‌ی ئه‌و ئه‌سپه رێگا ئه‌ڕوێنێ
هــــــۆ رێبواره‌كه‌ی رێگای هه‌میشه ! تۆ له‌به‌ر رێگاكان هه‌ڵبژێردرای؟ یا ده‌فه‌كان بۆ گه‌شانه‌وه‌ی لاله‌كان ؟ یا ده‌روازه بۆ دركاندنی رازه‌كان ؟
حیله‌ی ئه‌و ئه‌سپه كه‌ڕڕاكه‌ی ئه‌م شاخه به‌ردینانه‌ی - وه‌ك ده‌فێكی شه‌هید - كردۆته خانه‌ی زایه‌ڵه‌ی شڵپ‌وهووڕی خوێن !
******* رێگا ئارام-ی هه‌ڵئه‌گرێ ؛ رێگا ژیانی ناو قه‌ڵا ئه‌زڕێنێ ؛ رێگا رازه‌كانی پێش شه‌هیدبوونت ئه‌ژه‌نێ ؛ رێــــــــــــــــــــــــــــ
******* رێگا ئه‌چێته‌وه سه‌ر خۆره‌تاوێ ریشاڵ‌ریشاڵی تیشكی خۆی به یاڵی بژی ئه‌سپێكی به‌حیله‌وه هۆندۆته‌وه .
*******
كه‌ڕڕاكه‌ی به‌رد قه‌ڵای شڵپ‌وهووڕه و حیله‌ی حیره‌ت .
*******
رێـــــــــــــــــــــــــــگ به مه‌زارێ ئه‌گا ، تاك !
ئه‌نقه‌ره- وه‌زیری په‌روه‌رده‌ی نه‌ته‌وه‌یی تورکیا پلانه‌کانی ده‌وڵه‌تی ئه‌نقه‌ره بۆ فێرکارێتی به زمانی کوردی له سیسته‌می په‌روه‌رده‌ی ئه‌و وڵاته‌ی ئاشکرا کرد. به‌پێی هه‌واڵی کوردپرێس، عومه‌ر دینچ ئار له دیمانه له‌گه‌ڵ ڕۆژنامه‌ی "ستار"ی تورکی سه‌باره‌ت به په‌ره‌دان به فێرکارێتی به زمانی کوردی هه‌واڵیدا و ڕایگه‌یاند: هه‌وڵ ده‌ده‌ین له سه‌ره‌تای ساڵی نوێی خوێندن، له پۆلی پێنجه‌می سه‌ره‌تایی فێرکارێتی زمانی کوردی له په‌نای دیکه‌ی زمانه‌کانی جیهانی وه‌ک ئینگلیزی، فه‌ڕه‌نسی و ئاڵمانی وه‌ک وانه‌ی دڵخواز ده‌ست پێبکرێت. ڕاشیگه‌یاند: ئه‌م فێرکارییه له حه‌وته‌دا بۆ ماوه‌ی 4 تا 6 کاتژمێر ده‌بێت و بۆ ئه‌م مه‌به‌سته‌ش نرم ئامێر و فلاپیگه‌لی تایبه‌ت بۆ به‌ڕێوه‌بردنی کلاسه‌کان ئاماده‌کراون. وه‌زیری په‌روه‌رده‌ی نه‌ته‌وه‌یی تورکیا له درێژه‌ی ئه‌م دیمانه‌یه‌دا زیادیشی کرد: بۆ سه‌ره‌تای جێبه‌جێ کردنی ئه‌م پڕۆژه‌یه هه‌وڵدراوه له جیاتی که‌ڵک بردن له مامۆستایانی په‌روه‌رده، ئاور له که‌سانی شاره‌زا به زمانی کوردی بدرێته‌وه و بۆ ئه‌م مه‌به‌سته‌ش گوژمه‌ی تایبه‌ت ته‌رخان ده‌کرێت. سنه- فێستیڤاڵی یه‌که‌مین خه‌ڵاتی مه‌وله‌وی بۆ شێعر به هه‌ڵبژاردنی 4 کتێبی بڵاوکراوه و 10 شێعری سه‌رکه‌وتوو سه‌ر له ئێواره‌ی ڕۆژی یه‌کشه‌ممه 27ی مه‌ی/ 7ی جۆزه‌ردان کۆتایی به کاری خۆی هێنا. به‌پێی هه‌واڵی کوردپرێس؛ لێژنه‌ی داوه‌رانی ئه‌م فێستیڤاڵه به داکۆکی کردن له‌سه‌ر تازه‌بوونی شێعری، ساکاری زمان، ئاوێته‌کردنی ئه‌ندێشه و زمان، وێنه‌ی خوێنه‌ر له شێعردا و په‌یامی ئه‌مڕۆیی، هه‌ڵبژاردنه‌کانی یه‌که‌مین خه‌ڵاتی مه‌وله‌وی بۆ شێعریان ده‌ستنیشانکرد. به‌پێی به‌یانییه‌ی داوه‌رانی ئه‌م فێستیڤاڵه ؛عه‌لی ئۆلفه‌تی له شاری کرماشان بۆ کتێبی "سانه‌ناو"، حه‌بیوڵڵا به‌خشووده له ئیلام بۆ کتێبی "په‌پوو"، ئیسماعیل ئه‌عزه‌می له شاری دیوانده‌ره بۆ کتێبی "چرکه‌کانی ئێواره‌یه‌کی نامۆ" و هه‌وار خزرزاده له شاری مه‌هاباد بۆ کتێبی "خه‌مه چه‌تراوییه‌کانی باخچه‌یه‌ک هه‌نار و کچێنی" وه‌ک کتێبی هه‌ڵبژارده له‌ناو 30 کتێبی ناردراو، خه‌ڵاتکران. هه‌روه‌ها، "چه‌نگیز ئێقباڵی" له ئیسلام ئاباد غه‌رب، "جه‌ماڵ مه‌ڵایی" له سنه، "شه‌هلا حه‌سه‌ن زاده" له سنه، "سۆران حسێنی" له بانه، "دیمه‌ن سوهرابی" له بۆکان، "سۆمه‌ییه مێهری" له ئیلام، "ناسر یه‌زدانی" له‌دیوانده‌ره، "قاسم تاباک" له مه‌هاباد و "حسێن شه‌ریفی" له سه‌قز ، 10 شاعێری هه‌ڵبژارده له نێوان 297 شاعێری به‌شداربووی فێستیڤاڵی یه‌که‌مین خه‌ڵاتی ئه‌ده‌بی مه‌وله‌وی بۆ شێعری کوردی بوون. شیاوی ئاماژه‌یه؛ ئه‌م فێستیڤاڵه دوای خه‌ڵاتکردنی فه‌ریاد شیری، جه‌لال مه‌لکشا، ئه‌مین گه‌ردیگلانی، کلسووم عوسمانپوور و عه‌لیڕه‌زا خانی وه‌ک ده‌سته‌ی داوه‌رانی یه‌که‌مین خه‌ڵاتی مه‌وله‌وی بۆ شێعر، کۆتایی به کاری خۆی هێنا.
سنه- خه‌ڵاتی ئه‌ده‌بیي مه‌وله‌وی بۆ شيعری کوردی به خوێندنه‌وه‌ی به‌شێک له 100 به‌رهه‌می شيعری هه‌ڵبژێردراو ڕۆژی شه‌ممه 26ی مه‌ی/6ی جۆزه‌ردان،یه‌که‌م ڕۆژی کاره‌کانی خۆی تێپه‌ڕاند. به‌پێی هه‌واڵی کوردپرێس، ئه‌م فێستیڤاڵه که به به‌شداری 300 شاعیری کورد له 4 پارێزگای کوردنشینی ئێران له سنه به‌ڕێوه چوو یه‌کشه‌ممه به به‌خشینی خه‌ڵاتی تایبه‌ت کۆتایی به کاره كانی خۆی هێنا. به‌رپرسی ئه‌نجومه‌نی ئه‌ده‌بیي مه‌وله‌وی له یه‌که‌م ڕۆژی شيعرخوێندنه‌وه، وێڕای به‌خیرهێنانی میوانان ڕایگه‌یاند: ئه‌م فێستیڤاڵه سێ ساڵ کاری بۆ کراوه و به‌ڕێوه‌چوونه‌که‌ی له به ر هه‌ندێ هۆکار دوا خراوه. خالید ئه‌مانی ڕاشیگه‌یاند: کۆ‌ڕی شيعرخوێندنه‌وه به هه‌ڵبژاردنی 100 به‌رهه‌می شيعری شیاوی خوێندنه‌وه له 900 به‌رهه‌می گه‌یشتوو به فێستیڤاڵه که یه‌که‌م قۆناغی داوه‌ریی خۆی تێپه‌ڕاندووه و له هه‌مان کاتیشدا 30 کتێب له‌لایه‌ن شاعیرانی کورده وه ئاراسته‌ی ئه‌م فێستیڤاڵه کراوه که 5 به‌رهه‌میان تایبه‌ت به ئه‌ده‌بی منداڵانه . زیادیشی کرد: فه رمانگه ی ئیرشاد نه ته‌نیا به‌رگریی له هه‌ڵبژاردنی به‌رهه‌مه‌کان نه‌کردووه و ده‌ستێوه‌ردانی نه‌بووه له‌مباره‌وه، به‌ڵکوو ئاسانکاری باشیشی بۆ کردووین و هیوادارین به‌پێی به‌ڵێنه‌کان ساڵانی داهاتوو ئه‌م فێستیڤاڵه ره‌نگاڵه‌تر به‌ڕێوه‌بچێت. خالید ئه‌مانی ئاشکرایشیکرد: فه‌ریاد شیری، جه‌لال مه‌لکشا، ئه‌مین گه‌ردیگلانی و کولسووم عوسمانپوور و عه‌لیره‌زا خانی داوه‌رانی ئه‌م خوله له خه‌ڵاتی ئه‌ده‌بی مه‌وله‌وی بۆ شێعری کوردیيان له ئه‌ستۆ گرتووه. فێستیڤاڵی خه‌ڵاتی ئه‌ده‌بیي مه‌وله‌وی له‌لایه‌ن ئه‌نجومه‌نی ئه‌ده‌بی مه‌وله‌وی شاری سنه و به هاوکاری فه رمانگه‌ی فه‌رهه‌نگ و ئیرشادی ئیسلامی پارێزگای کوردستانه وه به‌رێوه‌ده‌برێت. شیاوی ئاماژه‌یه ناوه‌ندی که‌لتووری ئه‌ده‌بیی مه‌وله‌وی کورد له شاری سنه ساڵی 1371 دامه‌زراوه و له ڕێگای به‌ڕێوه‌بردنی فێرگه و فێستیڤاڵ و کۆری شێعرخوێندنه‌وه و بڵاوکردنه‌وه‌ی گۆڤاری ئه‌ده‌بی چالاکی فراوانی بووه له گه‌شه‌سه‌ندنی ئه‌ده‌بی کوردی له‌م ده‌ڤه‌ره.
میرزام قه‌ڵای خاو ، میرزام قه‌ڵای خاو ئه‌‌مڕۆ چووم به سه‌یر بورجی قه‌ڵای خاو دڵ زه‌ده‌ی هیجران ، ده‌روون پڕ زووخاو که‌ردم خه‌یاڵات دنیای ناته‌واو من پرسیم له سه‌نگ بورج زه‌مانه بێ زه‌وق و زینه‌ت ، ته‌نیا و وێرانه تۆ به عیشقی پاک گه‌ردوون پڕ زات کێ رێژای ته‌رحت؟ کێ نیای بنیات؟ کوانێ به‌گله‌ران خاوه‌ن سپاوسان؟ کێ وه‌ستای هاورد تۆی وه‌هاسازان؟ کام وه‌ستای نادر له‌سه‌ر وه‌خت بوو؟ چه‌ن خان و به‌گله‌ر له‌سه‌ر ته‌خت بوو؟ کوا رفێق راست دیده قه‌ترانان؟ کوا سان مه‌جلیس پیر و جوانان؟ کوا خان و شاهان که‌وڵ سه‌مووری کوا قاوه و قلیان ، چینی و فه‌غفووری؟ کوا دار کوا دیوار فه‌رمووده‌ی خانان کوانێ گه‌وره‌کان ، کوا حوکم‌رانان؟ کوانێ ده‌روێشان به ئه‌ڵلا ئه‌ڵلا کوانێ سه‌ییدان، کوا شێخ کوا مه‌لا؟ کوا تفه‌نگداران له بورج قولله کوا ده‌نگی بارووت شریخه‌ی گولله؟ کوا خواجه و خوڵام که‌مه‌رزه‌ڕینان کوانێ مه‌ی‌گێڕان ، کوا ماهجه‌مینان؟ کوا هۆهۆی مه‌یدان چابک سواران کوانێ شادی وزه‌وق له‌پای چناران؟ کوا شانشینت قه‌دیم زه‌مانه کوانێ ساحیب ته‌خت ، قه‌ڵای وێرانه؟ - قه‌ڵا دای جواو: قولله‌ی جارووساز جێگای تۆپخانه وا که‌وتووم بێ ناز! بۆچی ئه‌پرسی ئه‌بله‌ی دێوانه رازی ده‌روونی قه‌ڵای وێرانه؟ وتی: ئه‌ی هه‌تیو لێوه‌ی هه‌رزه‌کاڵ بێ عه‌قڵ و بێ فام ده روون پڕ زووخاڵ فه‌قێ تۆ له خۆف خوا ناترسی هه‌واڵی ده‌وران دنیا ئه‌پرسی ده‌ورانی دنیا بۆ که‌س نه‌ماوه بنچینه‌ی شاهان له بێخ که‌نیاوه جا با پێت بڵێم هه‌ر چییت هه‌ن نیاز گوێ بگره بۆ باس قه‌ڵاچه‌ی بێ ناز: - راسته من قه‌دیم جێگای جانان بووم شه‌ریک و هه‌مراز شای که‌یانان بووم هه‌م سه‌راپه‌رده‌ی حه‌ره‌م سه‌را بووم هه‌م شانشینگه‌ی خان و دارا بووم جێگا و مه‌کانی میر و سوڵتان بووم قاپی حکوومه‌ت رۆم و ئیران بووم هه‌م سه‌یرانگای خاس‌پۆلی ره‌ندان بووم دایم جه‌ولانگای زوڵف که‌مه‌ندان بووم ده‌ستکاری وه‌ستای قه‌دیم ساڵان بووم ته‌خت به‌گله‌ران که‌مه‌ر لاڵان بووم شاهان موخلیسان من سازان له‌نۆ نه‌قاشیکاری بۆ چه‌ن مانگ چه‌ن رۆ به شاییولۆغان پر شه وق و زینه‌ت منی ته‌واو کرد حاکم به حیکمه‌ت له ده‌نگی تۆپان ته‌قه‌ی دوورئه‌نداز که‌ژ و ده‌شت و به‌رد ئه‌هاته ئاواز زه‌وی ئه‌له‌رزا هه‌تا فه‌وقی عه‌رش له برج قولله تۆپ ئه‌دان ئاته‌ش لوتفی خوداوه‌ند بۆ من بوو زاهیر من بووم به قه‌ڵغان تۆپ و جزامیر نه قولله ماوه ، نه ساحیب نه ته‌خت کوانێ سه‌لم و توور کوا ساحیبی به‌خت! کوا حوکمرانی به‌ره‌ی ئه‌رده‌ڵان کوا بگره و به رده‌ی تایفه‌ی بابان کوا له‌شکر کێشی خانی ئه‌حمه‌د خان کوا بورج و بارووی قه‌ڵای مه‌ریوان کوا سام و هه‌یبه‌ت ته‌ختی سوله‌یمان کوا ناز و نیعمه‌ت سانی هه‌ورامان هه‌ر که‌س بوینێ من به وێرانی قه‌ت دڵ خۆش ناکا به دنیای فانی - یه‌فه‌قێ واته‌ن ده‌روون پڕ جه‌فا: بۆ که‌س نه‌ماوه دنیای بێ وه‌فا! « ئه‌ڵێن ئه‌م به‌یته که‌سێ به ناوی فه‌قێ قادر دای ناوه که له تایفه‌ی هه‌مه‌وه‌نده‌وه و له بازیان له‌دایک بووه (1221ه) له‌سه‌رده‌می‌سوڵتان عه بدولعه زیزی عوسمانی» کۆکراوه و نووسینی فاتمه خانمی حیجازی هاوینی 80 – سه‌قز پيداچوونه وه ي هه ژان باباميري درباره وبلاگ  وچه ساده با گریستن خویش زاده می شویم و چه ساده با گریستن دیگران از دنیا می رویم و میان این دو سادگی معمایی میسازیم به نام زندگی"رضاسيدرشيد" آخرین مطالب 
نويسندگان پيوندها
|
||||||||||
 |
||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
